Frédéric Gies podejmuje dyskusję wokół zagadnienia oryginalności w tańcu – tematu gorącego odkąd taniec coraz częściej komponowany jest z zapożyczonych z innych źródeł gestów i kroków, czyli swego rodzaju „ready mades”. Prezentowane na całym świecie solo Giesa Dance skomponowane z elementów wielu różnych ruchowych słowników (od disco do baletu klasycznego) i swobodnego tańca wywiedzionego bezpośrednio z somatycznych praktyk pracy z ciałem (takich jak choćby Body Mind Centering) dekonstruuje pojęcie tanecznego stylu, zadaje uzasadnione pytania o jego autorstwo i kwestionuje zagadnienie oryginalności odwołując się bardziej do pojęcia „wspólnego autorstwa” szeroko dyskutowanego we współczesnej, nie tylko tanecznej, sztuce. W ramach wystawy pokażemy także inny spektakl artysty – trzygodzinny spektakl-instalację „Good girls go to heaven, bad girls go to everywhere” zapraszającą widzów do współuczestnictwa i współkreowania choreografii zdarzenia.
Zapis układu choreograficznego opublikowany został w formie książki. Można go również pobrać w Internecie. Towarzyszy mu zbiór tekstów autorstwa Bojany Cvejic, Petry Sabisch, Frédérica Giesa, Simona Hecqueta i Sabine Prokhoris. Spektakl był prezentowany w wielu teatrach i podczas licznych festiwali. Do tej pory wzięło w nim udział ponad czterdzieści osób.Bilety oraz wejściówki dostępne w Punktach Informacyjnych Starego Browaru (ul. Półwiejska42).
Spektakl w ramach wystawy LET'S DANCE
Frédéric Gies
Jest tancerzem i choreografem dzielącym swój czas między Sztokholmem a Berlinem. W latach dziewięćdziesiątych pracował z wieloma francuskimi choreografami, po czym rozpoczął karierę indywidualną. Skupia się na ekspresji taneczno-choreograficzno-politycznej, a w szczególności na tym, jak taniec i choreografia mogą odnosić się do polityki, nie używając mechanizmów reprezentacji. Punktem wyjścia jego utworów są ścisłe procesy badania ruchu, z których wyłaniają się praktyki będące często hybrydami pomiędzy somatyką a innymi formami tańca. Centralnym elementem jego obecnych działań jest muzyka techno i doświadczenia wyniesione z klubów. Swoje utwory tworzy sam lub we współpracy z innymi choreografami (Jeftą van Dintherem, DD Dorvillier, Manuelem Pelmusem, Isabelle Schad, Alice Chauchat, Frédérikiem de Carlem i Odile Seitz) i artystami reprezentującymi inne dziedziny sztuki (Fiedelem, Antonem Stoianovem, Danielem Jenatschem, Ruth Waldeyer i Andreą Keiz). Jest jednym z inicjatorów kolektywu praticable. Tańczył również w utworach innych choreografów (Jefty van Dinthera, Antoniji Livingstone, Petry Sabisch i Isabelle Schad). Od 2012 r. wykłada choreografię i kieruje programem magisterskich studiów choreograficznych w Szkole Tańca i Sztuki Cyrkowej DOCH – SKH, w której obecnie prowadzi projekt badawczy „Bad girls practices: un-writing dance, the body and the choir”. W ramach tego projektu zaczął pracować nad praktykami określanymi przez niego jako „technosomatyka” oraz stworzył eksperyment „Good girls go to heaven, bad girls go everywhere” stanowiący współpracę z didżejem Fiedelem i artystą wizualnym Antonem Stoianovem.
Koncepcja, zapis, choreografia i taniec: Frédéric Gies / Na podstawie propozycji Alice Chauchat / Pomoc artystyczna: Alice Chauchat / Projekt oświetlenia: Ruth Waldeyer / Muzyka: Madonna / Kierownictwo produkcji: Christian Modersbach / Produkcja: Frédéric Gies