Człowiek nie jest jedynym i najważniejszym mieszkańcem Ziemi. Jest raczej zapatrzonym w siebie egoistą i ignorantem, który zapomniał, o tym jak bardzo jego życie uzależnione jest od świata przyrody. W człowieku głęboko zakorzenione jest przekonanie, że zwierzęta i natura istnieją tylko dla ludzkiej przyjemności – jako surowiec, przedmiot, rozrywka, pokarm. Z drugiej strony człowiecze wizje raju pełne są obrazów dzikiej, nieskażonej i dziewiczej natury, którą zamieszkują w bogactwie, spokoju i szczęśliwości, bez chorób i trosk, w symbiozie ze zwierzętami. Spektakl jest próbą przyjrzenia się współczesnej cywilizacji poprzez jej stosunek do zwierząt. To, co przysparza zwierzętom cierpienia, to uwięzienie ich w byciu podobnymi do ludzi, w ciasnym ludzkim świecie.