Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

08 - 28/06/2015

kadr z filmu
Galeriakadr z filmu
  • W najbliższą środę zapraszamy Was na kolejny, plenerowy pokaz filmu w Ogrodzie Łazarz.

    SĄSIEDZKIE DŹWIĘKI
    reż. Kleber Mendonça Filho

    "Sąsiedzkie dźwięki" sprawdzają się zarówno jako nieortodoksyjny dreszczowiec, jak i portret społeczeństwa panoptycznego, które na własne
    życzenie poddaje się wzmożonej kontroli.

    Michał Walkiewicz, FILMWEB

    Współczesna Brazylia, jedno z tamtejszych wielkich miast. Dzielnica klasy średniej. Życie w filmie Filho - precyzyjne, chłodne, rozgrywające się w przestrzeni brazylijskiego osiedla - wydaje się wyjątkowo poukładane. Większość domów należy do tej samej rodziny. Ci, którzy je wynajmują, funkcjonują w klanowej wspólnocie, odgradzając się od zewnętrznego świata. 

    Pewnego dnia w okolicy pojawia się prywatna firma ochroniarska, która proponuje mieszkańcom swoje usługi. Kto jednak i przed czym powinien tu być chroniony? I czy nowi ochroniarze rzeczywiście gwarantują mieszkańcom bezpieczeństwo? Reżyser potęguje uczucie niepewności, sprawnie myli tropy, coraz głębiej wciąga widza w swoją grę, zapowiadającą nieuchronną katastrofę.

    Piękne zdjęcia, ciekawie pokazane ludzkie charaktery, intensywny świat gestów i dźwięków – to wszystko znajdziemy w filmie Klebera Mendonçy Filho. To także opowieść o tym, że jednym z najbardziej nieoswojonych stanów w życiu współczesnego człowieka pozostaje strach – z nim do dziś nie umiemy walczyć.



    „Niezwykle spójny jest ten film – pisała selekcjonerka i dyrektorka artystyczna MFF T-Mobile Nowe Horyzonty, Joanna Łapińska. Od pierwszych scen reżyser konsekwentnie buduje świat, którego poszczególne elementy wzmacniają się i uzupełniają. (…) Z każdą sceną narasta atmosfera zagrożenia: chcemy się z tej rzeczywistości wyplątać, odgrodzić od tych emocji. Jesteśmy tylko my i strach.”